Scholenband Notre Dame met Chingale Secondary School in Malawi

Kinderen opvoeden in een wereld waarin wij nu leven, kent vele facetten. Het gezin waar ze in opgroeien, het huis waarin ze wonen, het dorp of de stad, de school waar ze op zitten en daarnaast de omgeving en het land waarin ze leven, bepaalt hun toekomst. Tegenwoordig kijken we met het gezin, maar ook met school eerder en sneller over de grens, om te kijken hoe het daar is. Nieuwsgierig naar wat er te leren valt van andere culturen. Op Notre Dame zijn in klas drie en vier al de uitwisselingen en buitenlandse reizen binnen Europa, maar hebben we ook de ambitie om buiten Europa te gaan kijken... en zo begon het ook!

Een groep van vier collega's is van 12 tot 19 maart 2018 vertrokken naar Malawi, een van de armste landen in Afrika. Daar hebben ze drie dagen een middelbare school (Chingale Secondary School) in Zomba bezocht. Vanaf augustus 2017 was er structureel een opbouwend contact met een docent daar die samen met zijn collega's en directie heel erg open stond voor een samenwerking tussen beide scholen. De gezamenlijke visie is dan ook: leren met en van elkaar en elkaars cultuur om zo een "rijker" mens te worden.

De ontvangst op de school was overweldigend. In de aula stonden zo'n 400 kinderen op, die gezamenlijk met de hand op het hart het volkslied van Malawi voor ons zongen. Kippenvel en ontroering! Daarna kregen we voorstellingen in muziek en dans te zien. De school heeft zo'n 130 fietsen die leerlingen in bruikleen  hebben voor hun vervoer naar huis. De meeste leerlingen wonen ver weg en moeten lopend of met de fiets over onverharde wegen met kuilen en gaten. Ze wisten dat Nederlanders veel fietsen, dus wij moesten met zo'n 80 juichende leerlingen op de fiets in een optocht door de maisvelden en de dorpjes. En als blanke ben je dan echt een opvallende bezienswaardigheid en voor hen bijzonder wat een heel spektakel voor de omgeving opleverde.

Vooraf aan het bezoek zijn door een eerste en tweede klas van de Notre Dame persoonlijke ontmoetingskaarten gemaakt voor de leerlingen daar. Die hebben we daar aan de leerlingen gegeven en wat waren ze blij! Iedere leerling heeft inmiddels post terug gehad en we hopen op en stimuleren een duurzaam contact op die manier.

Daarnaast hebben we twee dagen Biologie, Nederlands en Lichamelijke opvoeding gegeven. De leerlingen waren erg open, nieuwsgierig en enthousiast; met een lach op hun gezicht volgden ze onze lessen. Klassen van 40-50 leerlingen zijn daar normaal. Verbazing over onze taal, de schaatssport, het vlakke land met zelfs delen onder de zeepspiegel. De stroopwafels, drop, Nederlandse vlag en Notre Dame-petten, als ook het Oud-Hollandse spelletje spijkerpoepen vielen erg in de smaak. Natuurlijk hebben we daar de docenten ook uitvoerig gesproken; over onderwijs, rooster, klaslokalen en inrichting. Je moet dan denken aan zo'n 40 jaar terug in onze tijd. Alles is zo verschrikkelijk anders, maar één ding hebben we gemeen... zo goed mogelijk onderwijs bieden aan de pubers van 12-18 jaar met als doel dat ze zich zo goed mogelijk kunnen ontwikkelen om weer verder te kunnen. De mogelijkheden in Nederland zijn vele malen groter, maar het is mooi om te zien dar die kinderen daar met heel weinig middelen toch heel gelukkig kunnen zijn!

Na het afscheid zijn we met een hoop positieve energie, een enorm mooie ervaring en met veel ideeën teruggekomen. We zijn zeker van plan om hier binnen Notre Dame mee verder te gaan. We gaan aan de slag om te kijken wat er komende jaren allemaal voor onze leerlingen en docenten mogelijk is. De brug is geslagen voor de scholenband.

Corrie van Dongen

Sylvia Sanders

Mignon Schoffelmeer

Mireille Sleutjes